Bütün günüm kitaplarımı yerleştirmekle geçti. Her geçen gün sayısı hızla artan “dostlarım”ı koyacak yer bulamıyorum. Kaynak görevi görenleri dolabımın en üstüne koymak zorunda kaldım. Oysa ben kitaplarımın her daim gözümün önünde olmasını seviyorum. Neyseki İlhan BERK‘lerim ve diğer şiir kitaplarım kendi dolabımda. Ne bileyim işte, dolabımı her açışımda onları seyretmekten büyük haz alıyorum. Okuyunca aldığım zevki, varın siz düşünün :)Dün uzun bir aradan sonra Harun‘la telefonda konuşabildik nihayet. Ücretli öğretmenliğe başlamış Germencik‘te. Çıraklık eğitimde edebiyat derslerine giriyormuş iki gün. Salı günü gidip bir kolaçan edeyim dedim sınıfında. Belki bir iki poz fotoğraf çekerim, e-vren günlüğü’nde de yayınlarım :) Harun’la anfideki anılarım hala dün gibi gözümde canlı. Adam öğretmenliğe başladı, boynuz kulağı geçti :)

Bir şey söylemek istiyorum bu arada: Bir şey! Ha ha haa :) :)