Melih SULAR – Fotoğraf kaynak

Melih Sular‘la tam üç yıl önce, Eylül 2013’te Facebook’tan iletişim kurmuştum. O yıl haber sitesinde editörlük yapıyordum ve  NTV’nin haber sitesinde (o zaman ntvmsnbc idi) Melih’in fotoğraflarından oluşan bir galeri yayımlanmıştı. Melih’in ‘blog’ olarak gösterilen bağlantısı Facebook sayfasına yönlendiriliyordu ve niçin böyle olduğunu sormak amacıyla kendisine ulaşmış, kısa bir sohbetten öteye de geçememiştik. Melih’le yüz yüze tanışmamız dün akşamki ‘Fotoğrafı Çekerken Okumak’ başlıklı söyleşisi sayesinde oldu.

Sadece sosyal medyadan tanıdığım Melih’i, bir fotoğrafçı olarak beklerken karşımda şair ruhlu bir adam buldum. Şiirle başladı söyleşisine ve her sanatla başarıyla eşleşen edebiyatın, fotoğrafla da nasıl güzel bir uyum sergilediğini mısra mısra ortaya koydu. Melih anlattıkça onu, TED’in sahnesinde şiir ve fotoğrafın hikâyesini anlatırken hayal ettim. Söyleşi sonrası ayak üstü kısa sohbetimizde bunu onunla paylaştığımda ‘böyle bir imkan varsa neden olmasın?’ dedi; ‘öyle bir imkanım yok ama hayalim var’ dedim. Melih Sular, bir elinde şiir diğer elinde fotoğrafla bir gün mutlaka TED’in o sahnesinde muhteşem bir konuşmaya imza atacaktır:

Fotoğraf hikayem aslında yazıyla başladı, çok yazardım. Şiiri çok severim, evde bir şiir kütüphanem vardır. Şairleri dönemlerine göre inceler, şiirde imgeleri çok irdelerim. Onu belki kimse görmez ama çektiğim fotoğrafların altında benim için hep şiir vardır. Şiir yazdım diye gidip onun fotoğrafını çekmedim ama yazdığım şiirlerin çoğu yıllar sonra  çektiğim fotoğraflarda hayat buldu. Bugün istediğim yerde fotoğraftayım ama yarın istediğim yerde şiirde, yazıda olacağım.

Fotoğraf: Melih Sular

Melih yazdığı bir şiiri, tıpkı yukarıda anlattığı gibi tam 14 yıl sonra fotoğraflayacaktır. Müze haline dönüştürülen Sinop cezaevine gittiğinde çekeceği kare, başka bir tarihte ve yerde çektiği bir kareyle birleşip yıllar önce yazılmış şiirin fotoğrafına dönüşecektir. Aynı hikâye Kız Kulesi fotoğrafı için de geçerlidir. Melih, Kız Kulesi adlı şiirini, 4 yıl sonra İstanbul ziyaretinde 4,5 saatlik bir bekleyişin sonunda fotoğraflayacaktır.

Melih Sular’ın söyleşisinde dile getirdiği ve paylaşmak istediğim şu sözlerin fotoğrafla uğraşan çoğu insanın ufkunu açacağına inanıyorum:

• Fotoğrafa başlıyoruz ama buna niçin başladığımızı yöneliyoruz.
• Fotoğrafı çekerken içi dolu olmalı.
• Fotoğrafın peşinden çok koşmaya gerek yok. Zaten iyi fotoğraf sizi çağırır.
• Binlerce kare fotoğraf çekmektense 10 tane çekip duygunuzu insanlara aktarabilmek daha önemli.
• Yarattığınız bir fotoğrafa bazen hayatınızı verebiliyorsunuz.
• Arka plan fotoğrafçılığı en iyi fotoğrafçıların en büyük sırrıdır. Çoğu fotoğrafçı bunu ihmal eder.
• Ben fotoğrafı önce gözlerimle çizerim.
• Çok fotoğraf çektikten sonra ‘gözün açılması’ diye bir şey vardır. Göz daha çok görmeye başlar. Fotoğrafı, çektiğiniz esnada okumaya başlarsınız.
• Proje fotoğrafçılığı çok kıymetli. Ama sürekli fotoğraf yarışmalarına katılan fotoğrafçıların çoğunun fotoğraf projeleri yok.
• Fotoğrafa estetik dozu da koymak gerekir.
• Fotoğraf, psikolojik bir harekettir. Neyi göstermek isterse odur.
• Sadeleştirme, fotoğraflarda çok önemli. Simsiyah bir fonda beyaz bir leke bütün parçanın önüne geçebilir.
• Fotoğrafı tek bir açıdan değil birkaç açıdan çekin.
• Fotoğraf makinesini elinize alır almaz çekmeyin, acele etmeyin. Dört köşeye, kılavuz çizgilerine, ışığa dikkat edin; odaklanın ve fotoğrafı okuyun.

Söyleşi boyunca Melih bilgisi ve tecrübelerinin yanında çok fazla fotoğraf ve video da paylaştı. Ama NTV için geçmişte hazırladığı Saatçi Mikail videosu karşısında gözlerim dolduğu için ona da burada yer vermek istedim.  6 dakika süren videonun ruhuna kendimi o kadar kaptırdım ki Mikail amcanın hikayesi daha uzun sürdü zannettim. Sadece bir cep telefonu ve küçük bir fotoğraf makinesiyle çekilen bu videoyu seyreden Melih’in bir fotoğraf öğrencisi, Mikail amcayı arayıp bulmuş; ona birkaç hafta gönüllü çıraklık yapmış. Melih Sular’ın dediği gibi; hayat arşivlemeye değer!

En çok buralardayım: Instagram | Facebook | Twitter