Çok şey değil, az bir şey benim istediğim. En sevdiklerimle bir bardak çay içmek, en sevdiğim yeşiller içindeyken susup maviyi seyretmek ya da hiç konuşmadan çok şeyi anlatabilmek… Yüksek lisansın bitmesi mi bahane yoksa kendimle baş başa kalma isteği mi… Hayat’ımdaki eksikleri bir bir buluyorum ya da parçaları birleştiriyorum belki de. Kapının üstünde unutulsa da kilidin içinde bırakılsa da anahtarı doğru kullanmak önemli olan. Anahtarın elimizde olması o kadar mühim değil. İzmir’de gezdim, maviyle buluştum, yeşile dalıp gittim, uzun soluklara derin susuşlar ekledim. Sen “gel” demedin; desen de gelmezdim. Sen “dönme” demedin; deseydin dönmezdim.

—

facebook’evreni ] facebook sayfası ] twitter’evreni ] RSS abonelik