Bundan tam 3 yıl önce 27 Temmuz 2005 tarihinde “Çok Özledim Sizi“ diyerek başladım e-vren günlüğü macerasına. 3 yıl boyunca içimde dışımda ne varsa, sevinç üzüntü adına hangi duyguları yaşadımsa kimi zaman açık seçik kimi zaman gizli saklı cümlelerle sanal dünyanın günlüğüne işledim hepsini. Sıradan bir insanın sıra dışı elektronik yaşam macerasına 3 yıl boyunca Türkiye’nin 81 ilinden, dünyanın 3 kıtasından yüzbinlerce insan ortak oldu, olmaya da devam ediyor.

e-vren günlüğü sayesinde iyi, güzel, ilginç pek çok olayla karşılaştım. İnternetin çıkmaz sokaklarında duygu yüklü, iyi yürekli güzel insanlarla tanıştım. Öyle ki e-vren’in e-lektronik Yaşam Diyarı‘nın ayrılmaz parçalarından biri, bugün bana en güzel kutlama mesajını gönderdi. Bu mesaj, e-vren günlüğü’nün kişisel bir günlükten çıkıp pek çok insanın yaşam günlüğü haline geldiğini çok güzel özetliyor. İsmi bende saklı o eşsiz insana, e-vren günlüğü ziyaretçilerine, yorum sahiplerine ve MisAfiR KaLeM{LeR} bölümündeki bütün arkadaşlarıma yürekten teşekkür ediyorum:
—

Güzel kalpli kardeşim benim,
…Bugün (27 Temmuz) hem evrengünlüğü’nün hem de benim doğum günüm. Yine şu odada yalnızım tıpkı senin sayfanla tanıştığımız gün gibi… O gece de ağlıyordum bu gece de ağlıyorum. O gece de herkes ve her şey uyumuştu da bir ben kalmıştım tek başıma şu bilgisayarın başında. Gözümden süzülenleri görmezden gelirsek aslında harika bir nostalji yaşıyorum şu an. O zamanlarda senin sayfanın resmi de farklıydı. Karanlıktı ve bir sokak lambasına dayanmış bakıyordun… Sabahın ilk ışıklarına kadar o sayfada ne varsa okumuştum. Cesaretlenip yazılarına yorum yazana kadar okudum… sadece okudum… ve hep okuyacağım Sevgili Evren. Ve ne olursa olsun bizim seninle diyalogumuz kopmayacak inşallah. Çünkü Evrengünlüğü benim için kurcalanarak bulunmuş bir sıradan internet sayfası değildir. Evrengünlüğü benim doğum günü armağanımdır… Sevgilerimle, 

(Cahit Külebi’nin bu eşsiz şiirini de paylaşmak istedim….)

DOST
Bir gece habersiz bize gel,
Merdivenler gıcırdamasın.
Öyle yorgunum ki hiç sorma,
Sen halimden anlarsın.

Sabahlara kadar oturup konuşalım,
Kimse duymasın.
Mavi bir gökyüzümüz olsun kanatlarımız
Dokunarak uçalım.

İnsanlardan buz gibi soğudum
İşte yalnız sen varsın.
Öyle halsizim ki hiç sorma
Anlarsın…