Sabah kahvaltısında Semih‘teyim. Birinci dönem bitti ama yeni evine gitmek ancak kısmet oldu. Ev arkadaşlarını seviyorum Semih’in. O yüzden 2,5 saat sofra başında sohbet ettik :)
Nihayet Yüksel Abim, bizim eve gelebildi. Üstelik annesiyle… Böylece annelerimiz de tanışmış oldu. Deniz Feneri‘nin dedikodusunu yaptık bol bol :) Günün dersi: Deniz’im, Benim Fener’im! Ziyanı yok, bize iyi birer abi-kardeş kazandırdın!
Hüss, her zaman ki gibi gelen misafirlerin tepesinden inmedi. İki kelam laf edemedik Yüksel Abimle. Yap-bozlar oynandı, resimler çizildi. Sonra Hüss’ün efelik damarı tuttu, küçük de bir oyun sergiledi bize.
Oldum olası severim Cumartesi’lerini. Pazar ve Pazartesi’yi ise oldum olası sevememişimdir!
e-vren günlüğü sitesinden daha fazla şey keşfedin
Subscribe to get the latest posts sent to your email.