Prof. Dr. Veysel Sönmez‘in Eğitim Felsefesi kitabının “Eğitim Akımları“ bölümünde birkaç filozofun eğitim ve kadın – erkek eşitliği konularında ilginç görüşlerine yer verilmiş. Şöyle ki:

Eflatun‘a göre “yönetici ve koruyucu“ sınıfına mensup kadın ve erkeklerden en sağlıklı olanlar birbirleriyle ilişki kurmalı ve bu ilişkiden doğan çocuklar yabancı annelere verilip onlar tarafından emzirilip büyütülmelidir. Burası daha da ilginç: Aynı yılda doğan kız ve erkekler kardeş sayılmalı, bunların birbirleriyle cinsel ilişki kurmaları yasaklanmalıdır. {s.74}

Aristo‘ya göre eğitilmesi gerekenler sadece hür ve akıl yönünden baskın olan vatandaşlardır. Zanaatkar, tüccar ve kölelerin eğitilmesine karşı çıkar. Erkek ve kadının akıl yönünden eşit olmadığını savunur ve erkekler daha akıllıdır diyerek sadece onların eğitilmesi gerektiğini söyler. {Bak sen bizim Aristo’ya!} Bir sonraki sayfada da şu ifadelere yer veriliyor: “…erkeklerin eğitimi, kadınların eğitiminden farklı olmalıdır çünkü kadınların beyni erkeklerin beyninden daha küçük ve hafiftir. Bu nedenden dolayı kadınlarda akılsal yön daha azdır.“ (!) {s.82-83}

Heraclitos da eğitim anlayışı bakımından Aristo’dan geri kalmaz. O da seçkim grupları, aristokratları en iyiler diye niteler ve bunların evrensel akıldan en çok payı aldıklarını savunur. Halk ise evrensel akıldan en az payı almıştır, yani aptaldır. Bu yüzden sadece en iyiler eğitilmeli ve devleti onlar yönetmelidir. (!) {s.95}
Kaynak: Veysel SÖNMEZ, Eğitim Felsefesi, Anı Yay.