Hayallerimi en çok yoğunlaştırdığım ve “bu kez son olsun!” dediğim bu yılda, benim çokça hevesim ikibin[s]on buldu!
Ağzıma yüzüme bulaştıracağım bir yıla adım attığımı nereden bilebilirdim ki 2009’un 31 Aralık gecesi. Yaşayacaklarımı önceden öğrenme şansım olsaymış, şimdikinden çok daha mutsuz olacağım kesinmiş. Ama yine de mutsuzum. Hayatımda en çok değer verdiğim insanların tesellilerinin hiçbir faydasının olamayacağı kadar mutsuzum.
Nerede olmam, ne yapmam gerektiğinden, neyi hak edip etmediğimden, hatta şu durumu gerçekten hak ettiğimden bile artık emin değilim. Bunca ömrümde uğradığım haksızlıkları toplasam geride kalan bu yılda uğradığım haksızlıklar kadar etmezdi.
2010 öylesine kara bir yıl, bu hayat zaten başlı başına tuhaftı ki… Hiç olmadığım kadar yaralıyım, hiç olmadığım kadar küskün ve telafisinin mümkün olmadığına inanmaya başladığım bir kayboluştayım.
Ama yaşadığım hezimetin tek sorumlusunun ben olmadığımı da biliyorum. Ne yaşıyorsam, bunda sadece benim parmağım yok. Kendi acımla sessizliğimi korurken kimse sanmasın ki bütün bunlarda sorumluluk sahibi değiller.
İyi dileklerim yok, artık bir beklentim de yok. Keşke her şey rengarenk bir sayfadan, fotoşoplu fotoğraflardan, edebi cümlelerden ibaret olsaydı. Bu dünyanın bir de ENTER tuşuna bastıktan sonraki gerçekliği var. O gerçeklik e-vren’i artık tatmin edemeyen ve asla mutlu edemeyen bir gerçeklik!
—
facebook’evreni ] facebook sayfası ] twitter’evreni ] RSS abonelik
—
evrengunlugu.net
2010-2011 dönemindeki yayın süresince Acil İhtiyaç Projesi Vakfı‘nı, AİP Vakfı’nın proje ve çalışmalarını gönüllü olarak desteklemektedir.
e-vren günlüğü sitesinden daha fazla şey keşfedin
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
“O gerçeklik e-vren’i artık tatmin edemeyen ve asla mutlu edemeyen bir gerçeklik!” Mutluluğu hak ettiğiniz düşündüğün birini böyle düşünür görmek kötü.İkibin on son olsun gerçekten, ikibin onbir daha farklı daha güzel biter umarım.Yukarıda yazdıklarınızın çoğunun benzerini bugüne kadar ben de yaşadım aslında.Daha bilmediğim de yaşayacaklarım var. Ben bunu haketmiyorum ama,neden ben, dediğim o kadar şey oldu ki. Belki de tam da böylesini hakediyorum, her şeyin bir sebebi vardır, demeseydim kafayı yerdim :)
@Soylu, @Halis ve @Sultan Karakuş‘un yorumlarına epostayla yanıt verildi.
Bazen yaşayabileceğimiz en kötü şeyi yaşadığımızı düşünürüz ve bu duygu bizi öylesine sarar ki karamsarlığa, isyana ve yok olma isteğine doğru sürükler. Bunlar çok da sağlıklı olmayan düşünce silsilesidir aslında. O an farkına varamıyoruz doğru ama üstünden zaman geçince, bu muymuş dert ettğim diyoruz. Çünkü her defasında bir öncekinden daha kötüsünü yaşıyoruz. Belki de çağırıyoruz kendimize doğru tüm bu olumsuzlukları. Hani derler ya “aklıma gelen başıma geldi” diye, boşa söylenmiş bir söz değil. Kurduğumuz cümleler, söylediğimiz sözler yankılanarak dönüyor bize. O halde yapmamız gereken tek bir şey kalıyor “evrene doğru ve olumlu mesajlar” göndermek.
Allah gönlünden geçenleri sunsun sana, gönlüne ferahlık versin, mutlu ve huzurlu eylesin seni. Güzel bir yıl geçirmen dileğiyle:)
insanı hayattan soğutanlar sağ olsunlar, her daim mutlu olsunlar…
Bir tek bana kötü geldi sanıyordum bu sene ama sana da kötü geçmiş anlaşılan. Her şeyi her zaman yazıya dökebilme kabiliyetini (bana göre üstün yeteneklisin bu konuda) yine konuşturmuş ve kötü geçen bir yılı böyle mükemmel bir slogan ve böyle güzel bir fotoğrafla anlatmayı başarmışsın yine. Dilerim bütün acıların, sıkıntıların, uğradığın haksızlıklar ve seni mutsuz eden her ne varsa 2010 ile geride bırakırsın. Yeni yılını kutlamak istiyordum bu da bana fırsat oldu :) Yeni yılını gerçekten en içten dileklerimle kutluyorum e-vren. Dilerim ki yeni gelecek yılın doğacak olan ilk güneşinden itibaren bu yıl ve gelecek yıllar sana önce sağlık ve huzur sonrasında ise gönlünden geçen, hakkında hayırlı olan ne/neler varsa onu sana getirir. Şimdi den sana ve ailene iyi seneler …