Mutlaka bir yerlerden, bir bahaneyle başlayacaktı. Ya da her şey gözbebeklerinde saklı kalıp gidecekti… Öyle olmamıştı. İki yürek üç yıllık hasretin ardından ilk defa oturup konuşmuşlardı. Saatlerce birbirlerinin gözlerinin içine bakarak sohbet etmişlerdi. Artık bakışlar kaçamak değildi; gereği de yoktu. Çünkü bundan böyle paylaşacakları, konuşacakları ve görüşecekleri pek çok şey vardı… Continue reading →

İnsanlardan bir insan. Benim ya da sizin hayatınızdan herhangi biri. Adı içimizden birinin adı. Varlığı belli, yokluğu şüpheli… Kim olduğunun ne önemi var; bu hayatı hep beraber paylaşmıyor muyuz sanki… Continue reading →

28 Eylül 2005 tarihinde başlamış e-vren günlüğü’nün macerası. O günden bu güne 76 elektronik günlük yayımlamış. Binlerce kişi tarafından ziyaret edilmiş, 183 kişi yorum yapmış. 60 adet kişisel fotoğrafını yayımlamış. İşte o günden bu güne e-vren günlüğü’nde yer alan Y. Evren S. Fotoğrafları:

e – albüm

—

Bu yazı, blogcu.com’daki ilk kaydından buraya 16.04.2017 tarihinde taşındı.

İnsan bayramlarda daha çok hissediyor yitirdiklerini, eksikliklerini, sahip olamadıklarını…

Ve sahip olamadıklarına sahip olanlar anla(ya)mıyorlar sahipsizliğini… Yarım yamalak ilişkiler, saçma sapan dostluklar, laçkalaşmış komşuluklar, anlamını yitirmiş değerler… Sayıp döksen de herkes bildiğini okumaya devam ediyor ve Evren bu filmi bir yerlerden hatırlıyor… Continue reading →

İKİ KEÇİ, BİRER BERBER ve ARKEOLOG, BOL MİKTARDA DA EVREN POTLARI. AL SANA KURBAN BAYRAMI :)

25 yıllık hayatımın en kısa kurban bayramını (1. günü açısından) berber ve arkeolog eşliğinde ilginç bir şekilde  geçirdik. Derin bir bayram mesajına verilebilecek en hafif cevap: Bilmukabele :) Continue reading →

İlkokuldaydık… Ama kaçıncı sınıftaydık hatırlamıyorum. Epey küçüktük yalnız. Sonradan gelmişti bizim sınıfa. Esmer, normal boylarda güleç bir çocuktu. Hemen aramıza almıştık, kaynaşmıştık. Onunla aynı mahallede oturuyorduk. Hafta sonları sokakta da birlikte oynardık. Continue reading →