İlkokuldaydık… Ama kaçıncı sınıftaydık hatırlamıyorum. Epey küçüktük yalnız. Sonradan gelmişti bizim sınıfa. Esmer, normal boylarda güleç bir çocuktu. Hemen aramıza almıştık, kaynaşmıştık. Onunla aynı mahallede oturuyorduk. Hafta sonları sokakta da birlikte oynardık.

Elinde kır çiçekleri vardı küçük kardeşiyle birlikte. Hemzemin geçitten geçmeden az önce çiçekçiden almışlardı. Belli ki birini ziyarete gidiyorlardı ailecek. O gün o esmer çocuk bizim sokak oyunlarımızda yoktu…

Evlerinin önünde, balkonlarında bir kalabalık, bir hareketlilik vardı. Zar zor ulaşabilmiştim ona. Ben aşağıda, o balkonda sessizce bakıştık. “Nasılsın iyi misin?” den ibaretti sanırım konuşmalarımız. Zaten çok da kısa sürdü. Bir daha göremedim onu.

{Yazının devamı özel hayata saygı çerçevesinde sınıf arkadaşım Umut’un isteğiyle yayından kaldırılmış, yorumlar silinmiş ve yazı yeni yorumlara kapatılmıştır.}

—

Bu yazı, blogcu.com’daki ilk kaydından buraya 16.04.2017 tarihinde taşındı.