Cuma öğleden sonra öğrencilerim Burcu ve Mehmet Emin‘in doğum günü sürprizi vardı bana. Pınarbaşına gittik; mum üfledim, pasta kestim ama çakıyla :) Sonra semaverde çay keyfi yaptık. Doğal olarak üç beş fotoğraf çektim :)
Eve girmemle çıkmam bir oldu. Sevil gelmişti İngilerete’den KPSS için. Türkiye’nin en zeki öğretmenlerinin seçimine o da katılacaktı. Konuşacak bir dünya konumuz birikmiş. Anlatmadığım ve dinlemediğim hiçbir detay kalmadı sanırım :)
Yılın son doğum günü kutlaması için gecenin bir vakti abimlerin mutfağındayız :) Ziya, yılın sürprizini yaptı bana. Askere gitmezden önce “bir yerde satılık çok eski bir daktilo gördüm” diye bahsedip durduğu daktiloyu alıp ellerime tutuşturdu. e-vren günlüğü’nü artık kapatıyorum; dijital ortamda değil daktilomda beyaz kağıtlara yazıp kendime saklayacagım yazdıklarımı :)
Ve cumartesi sabahı. KPSS günü… Çaprazımda oturan bir öğretmen adayı bayan; yediği gofereti optik cevap kağıdı üzerine bilinçsizce bırakınca kağıt haliyle çikolata oldu. Kızın tavırlarını şaşkınlıkla seyrederken sınıfımdaki herkesin edebiyat mezunu olduğunu farkettim. Sol yanımda oturan sıraya sığmayan gelişmişlikte ve yaşta arkadaşın sürekli bacağını sallamasına sinir olurken; salon görevlileri de arkadaşı bir türlü fotoğrafındaki haliyle ilişkilendiremediler :) Sigorta kartına kadar almadıkları belge kalmadı sanırım… Öğleden sonraki oturumun ilk birinci saati dolunca sınıftakilerin yavaş yavaş çıkmaya başlamasına ben dahil salon görevlileri de şaşırmıştı. Ters giden bir şeyler olduğunu o an anladım. 150 soruyu bitirip arkama yaslandıktan sonra farkettim ki bu yıl ÖSYM; Türkiye’nin en zeki öğretmenlerini arıyordu :)
Zor ya da kolay; iyi ya da kötü; her şey geride kaldı. Akşam İnvirliova’ya Harun‘un yanına gittim. Sonra onunla beraber Kardeşköy’e gittik; asker arkadaşım Metin‘i görmeye. Gece vazli hazırlamaya koyuldum. Aylardır planladığım üzere yarın akşamüzeri kısmetse Ankara’dayım. Hafta sonuna doğru da İstanbul’a geçmeyi planlıyorum.