“Aşk, dergâhta yasak olduğunu bile bile elmayı yiyerek orucu bozmaktır” diye tanımlıyor grup çalışması sonrası bizim sınıftaki birkaç arkadaş. Bir alkış kopuyor sınıfta.
“Aşk vardır, o olmasa da.” diyor bir başka grup, elmayı seviyoruz diye elma bizi sevmek zorunda değildir mantığıyla…
Ve “aşk, Yaradan’ın yarattığı vazgeçilemeyen bir duyguyla bölünebilmektir.” diyor bizim grup.
Soruyorum kendime sonra: Her bir tanım şiirsel, yürek titretici ama… Ben yaşadım mı bütün bu duyguları? Aşkın ne olmadığını bilirsem, ancak öyle cevabını verebileceğim bu sorunun. Çünkü biliyorum, “Kavuşulunca bütün aşklar biter” diyor Cemal Süreya.