Aynı şehrin içinde olunmasına rağmen edilen taziye telefonları, telefon edebilme imkanı varken atılan başsağlığı mesajları, acısını paylaşmak için messneger’da çevrimiçi olmanı bekleyen insanlar… Böyle zamanlarda insanlar kucaklaşmalı, sarılmalı birbirine, tesellide bulunmalı yüreği yanan kişiye. Oturduğu yerden başsağlığı kısa mesajı atmamalı, 10 dakikalık mesafedeyken minibüse atlayıp gelmeli, uzaktaysa en azından bir telefon edebilmeli, başsağlığı mesajını günler sonra sen msn’e girince ileti şeklinde göndermemeli. İnsanoğlu bu kadar değer yargılarını yitirmemeli, böylesine yozlaşmamalı…
Sözüm, bana sadece messenger, eposta yoluyla ulaşabilenlere ve sadece telefon numaramı bilenlere değil. Lakin, herkes üzerine alınmakta serbest…