Sen, adını ilk andığımda yoktun zaten ortada… Son söylediğimde de aradan 24 yıl geçmiş olmasına rağmen zaten hiç görünmemiştin ki gözüme… Göz gözü görmüyor, söz verilmiyor, verilse de tutulmuyor, bir manası kalmamış kelimelerin artık…
Ben seni değil, dost’u diledim hep… Gönlüm sende değil, dost’taydı… Dost neredeydi… Hiç gelmedi ki…
Yani yoksa ne yapalım çok mu çirkinim
Yalnızlık yıkar
Yıka dünya kirlerinden
Belki çıkar
…
Yani bu kadarsa ne yapalım kader
Bir yol yüründü elbet bir gün biter
Nedir beyim belki de ben bilirim
Geçer geçer geçer
(Behçet NECATİGİL)
