Ziya’m Kuşadası’nda… Efe’m İzmir’ de Üniversite Olimpiyatlarında… Bu kadar bir aradayken bir anda bu kadar ayrılmak… Bu denli ayrı kalmak… Çok özlüyorum sizi canım kardeşlerim. Tadı yok hiçbir şeyin. Ne bilgisayarda izlediğim filmin ne de çalıştığım dersin zevki oluyor sizsiz…
Bu ev nefesinizi özledi…
” SARIL, VAKİT VARKEN! ”
