Türk Dili ve Edebiyatı bölümünde okurken kitaplarından ve makalelerinden faydalandığım Prof. Dr. İnci Enginün ile üniversiteden mezun olduktan 11 yıl sonra aynı çatı altındaydım. Kendisi adına düzenlenen saygı gecesine katılmak için iş çıkışı Fatih’teki Ali Emiri Efendi Kültür Merkezine gittim. Henüz boş olan salona girdiğimde sahnedeki perdede inci kolyesiyle zarif bir portresi duruyordu. Önce Doç. Dr. Zeynep Kerman girdi salona, onu da makalelerinden ismen tanıyordum. Ardından İnci Enginün gelip yan tarafımdaki koltuklara oturdu. Bir süre gözlerimi hayranlıkla kendisinden alamadım. “Niye?” dedim; “Bunca zaman sonra? Edebiyatı İstanbul’dan bu kadar uzakta okuduğum için mi derslerde isimlerini duyduğum kişileri öğrencilikten yıllar sonra görebiliyorum?” Continue reading →