Cumartesi günkü pikniğin yorgunluğu üzerine salı günkü İzmir gezisinin yorgunluğu eklenince 23 Nisan tatili çok iyi geldi. Her gün 6.30’da uyanan biri olarak çocukların bayramından istifade edip saat 10’da kalkmak bünyeme ilaç gibi geldi :)

Uzun bir aradan sonra Hüss‘le güzel bir kahvaltı yaptık. Kahvaltı sırasında da TRT’deki 23 Nisan programını seyrettik. Ankara 19 Mayıs Stadyumu’ndaki törenlerini seyrederken anladım ki büyüdükçe daha bir anlam kazanıyor resmi bayramlar. Henüz 1 ya da 2. sınıfa giden bir öğrenci Atatürk’e seslendiği bir şiiri öyle güzel yorumladı ki tüylerim diken diken oldu; gözlerim doldu. Bir başbakan ya da cumhurbaşkanı olup, o an o programı seyrediyor olsaydım o dünya tatlısı öğrenciyi gözlerinden öper; mutlaka evime yemeğe davet ederdim :)

Aydın’da havanın soğuk ve yağışlı olmasndan dolayı 23 Nisan kutlamaları ipta edilince biz de alternatif bir programı değerlendirmeye aldık hemen. İbrahim‘in çalıştırdığı okullar, akşamüzeri Germencik‘in belediye meydanında gösteri yapacaktı. Hüss ve Safiye Sultan’la soluğu Germencik’te aldık. Hüss’le bir süre Germencik’in sokaklarında dolaştık; bol bol fotoğraf çektik. Germencik’in sokakları, evleri, havası bana çok sıcak çok değişik geldi. İlçenin ilk kez içine girip bu denli dolaşmıştım.

Sabah ilk işim Hüss’ün “çocuk bayramı“nı kutlamak oldu. Ben ilkokuldayken hep “bu gün 23 Nisan ama hiç bayramımı kutlamıyorsunuz” diye annemlere kızardım :) “Hala genç biri olarak” 19 Mayıs’ta da  bana özel bir program isterim :)