9 Comments

  1. Yıllar geçti sesini son duyduğum günden bu yana,
    yaşladım,
    yazar oldum,
    gece trenleri geçti,
    yağmurlar yağdı,
    erkekler oldu,
    hayalimdeki herşey hayatın içinde vardı.
    Ama hepsi bir araya gelip sana dönüşemedi,
    hiç kimse sana benzeyemedi…

  2. Bilmem ki dokunan hangisi … Şiir mi, özlemek mi yoksa özlenmemek mi… Gülay o dokunan sesiyle söylüyor :

    Şimdi teselliyi ben, söyle nerede bulayım?(!)
    Hasretin var içimde, nasıl mutlu olayım?(!)

  3. Ah özlemek nasıl farklı duygular yaşatır insana…Özlenen bazen habersizdir özlendiğinden hayatını başkalarını özlemekle geçirir…Söylemek lazım özlediğimizi açık açık “seni çok özledim” demek…ama sevdiğimizi söylemediğimiz gibi bazen özlediğimizide söyleyemiyoruz maalesef…Kavuşulucak Özlemler Yaşamayı Diliyorum Sana ve herkese…Sevgiler…

  4. Mrh Evren Abi Çok Güzel yazmışsın ellerine sağlık.Ben bunu kız arkadaşlarıma gönderirim artık:

  5. Evren şiir çok güzel ve resimde şiir tadında… Ellerine, yüreğine, emeğine sağlık…

  6. “Nasıl unuturum o kadar çok hatırlıyorken seni…”
    Söyleyecek birşey bulamıyorum… Yüreğine sağlık Evren…

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir