Kapatsam şimdi telefonu? Bugün değil yarın konuşsam? Hasretin var yüreğimde, şimdi özlesem seni?
[Kapandı telefonun, kapandı gözlerim gözyaşlarıyla. Bir daha hiç açılmadı, saçılmadı sesin kulağıma. Yanlış numaralara bir yenisi eklendi, meşgul sesleri birbirini takip etti. Sözünü verdiğin o “yarın” hiç “bugün” olmadı. Şimdi ben seni özlüyorum, hasretini dindirmeye çalışıyorum ahizenin bir ucunda. Hangi zaman çektiğimi hatırlamadığım bir fotoğrafın var karşımda.]
—
facebook’evreni ] facebook sayfası ] twitter’evreni ] RSS abonelik
Çok beğendim, aynı hüznü kendimde hissettim. Kaleminize sağlık.
Tek kelime ile “Allahuekber” ne müthiş yahu. selamlar. özlüyorum bende sevdiklerimi, sende varsın listenin baş ucunda bir şöminenin ısıttığı odanın bir başına. sende varsın geçici olmayan kendi dünyamda. penceremden baktıpımda görmek istediklerim arasında adımlayanlardansın… şemsiye altında yağmurda yürüyenlerimdensin benimle… sende bir kış günü en güzel sohbetlere ayrılmış adlardansın benim için. sen sen sen diye ardı gelmeyen onlarca kelimenin en başında ki öznelerdensin. gizli öznelere yer olmayan hayatımda en açık seçik en allı pullu, çayımın olmassa olmaz şekeri tadımda dostum abim EVREN’e…
“…şimdi özlesem seni?” ne hoş bir söylem olmuş. Ellerine sağlık.
O yarınların, hiç bugün olmadığı günlerde, yüreğe dokunan bir yazı için, teşekkürler..
Sonra bitti mi diyorsun,
Çarşafları hafifçe aralıyorsun bakıyorsun korkarak gün ışığına, bitti mi?
Uzun sessizlik neler anlatıyor anlamıyorsun,
Belki de çok şey anlatıyor ama sen anlamamak için direniyorsun.
Sonra?
Bitti…