İyi bir insan mıyım? Buna “EVET” cevabını verebilmeyi çok isterdim. İyi biri değilim ama “iyi insan” olmaya çalışıyorum. Aslında daha çok “diliyorum.”
Kimilerine göre “kendini beğenmişin” tekiyim. Doğrudur. Bazen insanın içinden hissettikleri, yüzüne farklı yansıyabiliyor. Gönlüyle yüzü birebir örtüşmeyenlerdenim ben; kabul ediyorum. Sinirli olduğumu söyleyenler de var; “sen mi sinirlisin, aksine çok uysalsın” diyenler de… Oysa olur olmaz her şeye içten içe deli gibi sinirlenen, çok az durumda bunu dışa vurabilen biriyim. Sinirlenip ağzımı açtığımda da çok kırıcı olduğumu biliyorum.
Dangalak ve patavatsız biriyim. Hakkımdaki çoğu eleştiriye alınabilirim belki ama bu ikisini kabulleniyorum. Dilimin kemiğinin olmadığı durumlar fazlasıyla oluyor; tecrübe ediyorum.
Bir insandan hoşlanmadığımda bunu mutlaka belli ediyorum. Belki de bu yüzden “havalı şey” oluveriyorum birileri için. Duygusalım, kimi zaman sıkıcı olabilecek kadar abartıyorum bu yönümü. Çok seviyorum, sevdikçe de kırıcı oluyorum. “Ya hep ya hiç” deyip silip atıyorum kimilerini hayatımdan. Dostlarımın benden -daha doğrusu dilimden- neler çektiğinin gayet farkındayım.
Arkamdan konuşanlar… Yorulduğunuza değmiyor. Ben kendimi biliyorum. “Bir insan beni niçin sevmez acaba?” diye düşünmedim değil zaman zaman. Çünkü “asla bile bile kötülük” yapamam kimseye. Ben neden sevemiyorsam ondandır sanırım. Üzerime vazife olmayan durumlarda ağzımı açmam kimseye karşı. Dilim sivridir, kalemim keskin. Çok kere kanattığım olduğu birilerini. Pişmanlıklarımı da yaşarım, özrümü de dilerim. Bu yüzden, arkamdan konuşarak zahmete sokmayın kendinizi: Olabildiğim kadar insan olmaya çalışıyorum. En doğrusunu buyrun, siz olun. Açık açık yazıyorum: Ben iyi biri değilim.
Başkasının olduğun gibi olduğundan dolayı ithamı seni değiştirmez.iyilik,kötülük davrandığın kişiye ve boyutlarına göre değişir.bir kişiye kötülük edip(boyutları farklı) ben böyleyim ve ondan dolayı etkilendin denmez.kötülük kötülüktür.bu, kişiyi iyi biri yapmıyorsa gerçekten,mazeret ile kendini avutmaktan başka nedir?
İnsanın kendisini sorgulaması büyük çoğunluğumuzda görünen bir durum ama elbette bunu dile getirebilmek, yazıya dökebilmek de ayrıca farklı bir durum ;)
Bütün bunları ben yazmış olmalıyım ki okudukça bu hisse kapıldım.Acaba zaman yazmış olmalıydım? Herzaman soruyorum karsimdakilere: ben iyimiyim sence?cevap :evet ! oluyo. Ama ben yine :hayır ben iyi biri değilim sadece iyi olabilmek için çabalıyorum….
İyi olmaya çalışmak başlı başına bir iyilik belirtisi bence.Ama Davranış ve tutumunuza göre size bu konuda not veren muhataplarınızın bir kısmını memnun edememiş olabilirsiniz.
Kötü bir adamı mı seviyoruz şimdi :)ya da iyi olmayan :)Siz ne olduğunuzu gayet iyi biliyorsunuz, kimse böyle özleştiri yapamazken siz yapıyorsunuz. Keşke böyle patavatsız( :)), açık konuşan,sinirlenip ağzını açtığında doğruları söyleyen bir arkadaşım olsa da kendime gelsem.Tabi bu kişinin en güzel halleri sevimli panda yavrusu halleri :)
İnsan sinirlendiğinde,kızdığında, bir şeylerden rahatsız olduğunda tepkisini gösteremeyecekse,her şey güzelmiş gibi davranacaksa o zaman iyi midir peki ! Değil.
hocam sizi tanımıyorum ama bu yazınızla bir şeyler canlandı kafamda.Evet, iyi ya da kötü olmk ilişkilerde önemli unsur. Yalnız çevreniz tarafından iyi birisi olarak kabul görmüş kişiliğinizi ‘iyi bir insan değilim ‘ şeklinde sorgulamak kendinize olan özgüveni de sarsacaktır diye düşünüyorum.. İyi bir insan olmak için çabalıyorum sözü temeli kötü atılmış bir binanın devamı diye düşünmüyorr ve düşünmemenizi diliyorum..
Yazını okuduğumda bayağı şaşırdım..Evren insanlar ancak kendilerine en büyük haksızlığı yapar. Sen de bu yazınla başlangıcı yapmışsın..Bırak insanlar seni gördüğü anladığı hissettiği gibi sevsin. Kendini eleştir ama hiçbir zaman tanı koyma. Hee tamam dersen ki mükemmelim bu olmaz çünkü hiçbirimiz dört dörtlük değiliz. Ama emin ol sen iyi bir İNSANSIN…
canım arkadaşım benim…
(yİNE ben:))Bu şekilde düşünmeniz gerçekten çok yanlış.. tanıdığıma göre çok iyi ve çok tatlı bir kişiliğe sahipsiniz.. kötülere haksızlık etmeyin lütfen :)
Ne aradığımı bilmeden gezinirken tesadüfen girdiğim siteniz ilgimi çekti,hele bu yazınızla ilgim bir kat daha arttı…Özellikle de hala böyle güzellikler ve iyi niyetle çabalayan insanların hala olduğunu hala nefes aldığını bilmek gerçekten güzel,SEVGİ BULAŞICIDIR SÖZÜ GERÇEKTEN DOĞRUYMUŞ:)
en azından iyiliğin değerini biliyosun:) hangimiz iyiyiz ki?
Iyilikle köülügün anlamini biliyorsundur, bana görede baskasina maddi bir sorun yaratmadigin sürece iyisindir :).
Neden daha cok konusmak yerine yazdigini cok iyi anliyorum, icine o kadar dönük ve duygusalsin ve bunlari sadece kalbinin sesiyle anlatabilirsin, kalbinin sesinide ellerin en iyi yansitabilir..
Yazilarin cok güzel devamini dilerim..
Gerçekten dayım falan diye demiyorum (akraba torpili yok yani)
çok saf kalpli birisin.Sadece beni herzaman şaşırtan yönlerin bu kadar akıcı ve etkileyici yazım dilini kullanabilen bir insan yazılarında kendini ifade edebilen biri olarak neden konuşarak kendini ifade etmekten kaçma gereği duyar.İçine kapanık bir konuşur gerçekten muazzam ifade yeteneği olan bir yazar diyelim biz sana:)) iyisin iyiisiin:))
“Çünkü asla bile bile kötülük yapmam kimseye.” diyorsun ya, işin aslı bu bence… İyi olmaya çalışmak, bile bile kötülük yapmamak iyi olmak değil mi zaten.
iyisin evren iyisin…
hepimiz insanız nihayetinde :))