Yukarıdaki fotoğraf KaRDeŞ YüReKLeR Projesi kapsamında çekildi. [Teşekkürler Selda ARSAK] Yaratıcı Drama çalışması yaptığım Salavatlı İlköğretim Okulundaki minik arkadaşlarımla çekilmiştik. Biliyorum kızacaksın ama yine bir çıkmaza girdim gibi. Son dönemlerde fikrini aldığım büyüklerimin etkisi belki de. Ekim’de alıp formasyonu öğretmen mi olsam acaba? Dayanamıyorum bu fotoğraflara bakmaya…
İnsan bir şeyi ya ister ya da istemez değil mi? Beni görmek istediğin yeri biliyorum. Çoğu kişi de seninle aynı fikirde. Ama bazen.. Neyse, sen bahaneleri sevmezsin. Bahane üretmemeyi de bana öğretmiştin. Nihayet uzun bir aradan sonra yarın seninle birlikteyim. Konuşmamız gereken daha öncelikli konular varken, gelecek konusundaki bu kararsızlığıma sıra geleceğini sanmıyorum. Bu sebeple buradan yazıyorum .
Daha da önemlisi, Salavatlı Köyündeki canlarımı özledim. Ahmet‘i, Ayşe‘yi, Merve‘yi, Hasan‘ı… Oynadığımız oyunları, güldüğümüz fıkraları, yazdığımız şiirleri, yakar topu, sizin boynum atlayışınızı…