denize düşsem bu kadar boğulmazdım

ben hâlâ, beni o bıraktığın yerdeyim. aylar önce terk ettiğim, az önce de dönüp neyim var neyim yoksa toplayıp gittiğim halde ben hâlâ beni o bıraktığın yerdeyim. daha az önce sildim ruhumdaki kirleri; sildim benden sana bıraktığım her şeyi.

dünyanın bu kadar küçük olması, bazen canımı sıkıyor. Gitsem de gidemiyorum, uzaklaşmıyorum senden. senin var’olmadığın, görülmediğin, sesinin duyulmadığı, kokunun alınmadığı bir başka dünya daha yaratılmıyor.

ben cümlenin ögelerinden hep zamir’i sevmişimdir. seni, hayatımın zamiri yapmışımdır. gönlümde devrik cümleler… yüklemsiz nefes alırım da zamiri yoksa evrenin… ben, çok kalabalık ama yalnız bir dünyanın evreniyim.

her alışkanlığı bırakmışım da bir seni sevmeyi bırakamamışım. yaşımı başımı alsam da seni sevmeye devam ettikçe ben 30’unda olup 30’una küçük gelen küçücük bi’ adamım.

içimde itiraf edemediğim hüzünler var, itiraf etmeye cesaret ettiğim aşklar yüzünden. konuşsan, bu kadar susmazdım, koşsam bu kadar yorulmazdım; denize düşsem bu kadar boğulmazdım.

3 Comments

  1. ”Konuşsan bu kadar susmazdım..” Çok derin cümleler Evrencim, kalemine sağlık..

  2. Bazen kendi hayatımızın hiç bir yerine oturtamıyız kendimizi. Herkesten herşeyden kaçabilirken bir içimizden kaçamayız.
    Herkese en gösterişli teselli cümleleri kurarken bir tek kendimizi teselli edemeyiz.

  3. “Seven sevdiğine,sevdiğini söylesin” der H.z Muhammed.Keşkelerle geçen bir ömrün olmasını istemiyorsan içindeki hüznü daha fazla büyütmeyeceksin ;) Sustukların daha çok can yakıyor sonrasında :(

  4. Kanun bu sanırım; birileri hep acı çekiyor, çektiriyor o sana sen farkında bile olmadan başkasına.
    Bugün böyle yarın başkasına âşık! olur demişimdir çoğuna. :) Bu küçücük adama böyle diyemediğim gibi kendim de aynı şeyleri yaşıyor gibi oluyorum. E-vren bana da büyü yapmayı öğretsene. :)

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir