10 Comments

1. 

   sonunda farklı bir durum oluyormuş gibi bir izlenim verse de iletiniz ,aşk tüm zamanlarda bildiğini okuyor diye genelleme yapayım dedim hocam:)

2. 

   aşk; derler ki bir nebze alma tadını
   düşmüş gibi eşekten anarsın bir kadını
   tekrar doğrulup kalkmaksa zor gelir insana
   kıştan sonra tüm umutlar kalır nisana

   bir ehl işidir, bilinmez beşeri aşk
   neden diyorlar bilmez misinin mevlana ehl-i aşk
   sen de bir dem anla ki bade yerine ne içtiğini
   o zaman göreceksin yılanın mı güçlü zehiri

   bir tada nefaset katar ender baharat
   geçilmez kapılardan geçmek maharat
   üsteleyerek sendeleyerek sevince onu
   arda bakmadan giden harabat

   ah bir ad konsa da ansak onu
   bir tutam bez ile sarsak onu
   atsak bir akarsuya gitse uzağa
   ama yine de sevinme gelirsin tuzağa

   etrafa bakıpta iç çekme sakın
   ya sevirsin ya üzülürsün niye ben
   gitti mi akıl baştan etrafa bakın
   bulacaksın belki sende sen….

   ne kadar uygundur bilmem ama tüm yorumlara ek olarak benden çıkan da bu oldu umaerım az da olsa anlamışımdır yazılanları..güzel şiir eline sağlık evrenim

3. 

   bak ne demis sair;

   İnsan İki Kişidir

   ben sana eski bir şey söylemiştim
   evler içe doğru açılıyordu daha
   kelimeler içe doğru açılıyordu daha

   içe doğru açlıyordu daha
   iki kişi bir insanda

   insan iki kişiydi

   insan iki kişidir
   daha kalabalık değildir
   biri olmaktan

   yokluğun bıraktığı iki kişiden
   biri derinliğine insan
   biri boğulur ondan

   iki kişidir insana
   tuzaktan düşen orman
   hanidir kuşlardan konuşmadık

   en az iki kişidir
   bir insanda aşk olmak
   onları da birbirine bağışla

   iki kişinin düellosunda
   karşısında ondan kutsal
   kimi bulacak insan

   iki kişiysen yalnızsın
   deli çocuk deli kadın
   topladığın deli çiçek

   iki kişilik biletin
   insanı çoktan geçti
   birazdan dolar yalnızlık

   iki kişi daha var
   biri yola çıktı yine
   içimde biri açacak

   ben sana eski bir şey söylemiştim
   biri fazla
   insan iki kişidir

   insan şimdi kaç kişidir
   kaç kişiden kalır bir insan
   kaç kişi bıraktıysan
   bir insandan kendine

   beni iki kişi bırak
   biri ateş olsun sarsın
   biri bunu yangın sansın

   beni iki kişi bırak
   biri ele versin beni
   biri suçumu üstlensin

   beni iki kişi bırak
   beni iki kişi bırak

4. 

   gülüşünde bir mana var
   saklayamazsın
   kime niyet kime felaket bu ask
   anlayamazsın

   odumuz patlıyor acı çekmekten
   oysa
   biraz da acıdır
   askın mayası..
   kaçınamazsın..

   bu satırlar geldi aklıma…
   aşk ve acı hüzün .. niçin iç içedir ki biri açıklasın :)
   oysa aşk güzel şey olmalı.. umut dolu olmalı huzur olmalı insana, hiç tatmadığı mutluluk olmalı.. aşık olup da acık çekmek.. yahu ozaman olmasın kimse aşık maşık… aşık olmadan da çekilir acı :) o güzellik niye böylesi bir şeyle bütünleşir ki..neyse ben şimdi soriuları sıralaya sıralaya destan yazarım burda bitireyim iyisi mi…

5. 

   ”aşk” deyince aklıma Şems geliyor artık,bir insanın bir insana bağlılığı konusunda beni en çok etkileyen Rumi ve Şems’in buluştuğu noktayı şimdiye kadar bi roman olarak Elif Şafak’ın kaleminden çıkma ”AŞK” isimli kitapta okudum…Artık aşk’ı şehvetten maddi isteklerden arınmış bi ”şey” olarak görmeye başladım…
   Bu ne kadar sürer bilmiyorum ama o duyguyu 3yıl önce yaşadım ve bitti hoş olmayan bir şekilde sonuçlandığından uzak durma kararı aldım diye kendimi kandırdım bi süre :) Ta ki karşıma o çıkana kadar …O karşıma çıkalı 2yıl olmasına rağmen şimdilerde içimde tarif edilmez bir şey var,tarif edilir de aslında yeri burası değil.O benim güneşim.Gölgesinde barındığım bir ağaç…Bir sürü benzetmelerde bulunabilirim onun için…Doğruluğu karşısında şaşkına döndüğüm,hayran olup saygı duyduğum bir insan o,ve aylar geçiyor konuşmadığımız oluyor,ben konuşacağımız anı iple çekiyorum resmen ve onun çekim alanına girince dut yemiş bülbüle dönüyorum tabiri caizse.tabi bunları bir tek ben biliyorum,eskiler buna karasevda yeniler platonik aşk der,bense aşkın elif hali diyorum onun doğruluğundan çektiğim kopyayla…:)
   öğretmeni olduğum okulda aynı isimde yalnızca bir çocuk var ”güneşim”le aynı ismi paylaşan ve istemszice dilim hep onun ismine gidiyor,çocukcağız da bıkmıştır artık sanırım öğretmen sürekli beni kaldırıyor tahtaya diye :))

   Ya nasip diyorum ”mevlam görelim neyler neylerse güzel eyler”…

   Acı çekilmeyen bir aşka bizzat şahit olduğumdan aşk acıdan ziyade olgunlaşmak,dünyaya baktığın gözlerin değişmesi ve farklı boyutlarda farklı duygular,düşünceler keşfetmektir artık benim için diyorum :))

   bu oyundan/mücadeleden bizi olgunlaştıacak sıyırıklarla çıkmak dileğiyle :)

6. 

   aşk iki kişilik olsa da, iki kişilik yaşanmak zorunda değildir…

7. 

   :)

   Yaşayan bilir, daha çok yaşayan daha çok bilir. ‘Huzur ve Aşk; bir arada bulunması mümkün olmayan iki duygudur’ yaşadıklarımın bana öğrettiği bu. Hoş; hemen herkes buna rağmen ‘Huzurlu bir Aşk’ temennisinden vazgeçemiyor. Kim bilir belki (umarım) henüz Aşk’a dair de öğrenecek çoook şeyimiz vardır…

   ( :) Bu gülücük de ”Mühim İkazlar” için, faydalı olmuş.)

8. 

   ( ve ben konuşamadığım bir diLde
   anLatmaya çaLışıyorum bendeki seni..
   diğer adLarı kafiyesiz ama
   asıL adı AŞK oLan bir ömürsün bende..)

9. 

   Aşkı bir çok kere yaşamalısın ki daha iyi yazabilesin.Acı çekiyorsan bir kere aşık olmuşsun demektir.

10. 

    Aşkın tutulacak yerini bırakmamışsınız. Aşkın hiç iyi tarafı yok mudur kaleminizde.
    Mevlana’nın aşkından dem vuruyorsunuz diğer yazılarınızda, Mevlana aşkın acıdan çok huzur verdiğini dile getirmez mi?