Kalp ve Gözler Hiç Konuşmadı

{Haziran ’08 MisAfiR KaLeM Yazısıdır}

Aşk insana tarihler yazdırır… Aşk insana acılar yaşatır.. Ama yine de en güzeli aşk tattırır.

…ve sonra alır başını bir yalnızlık. Ulaşamadıkça büyür aşkın sonsuz olur kalbinde ve acıyı çeken yine kalbin olur. Aslında yoktur kalbin suçu, gözlerin cezasını “O” çeker ve yanmaya başlar içi, kor gibi. Kalp gözlere sitem etmektedir artık. Bu sitem aşkın daha da alevlenmesine sebep olacaktır ki, ne kalbin ne de gözlerin hiç farkında bile olmadan.

Kalp sitemini etti; Sen ki sevgiliyi gördün güzelliği sen yaşadın, banaysa sadece aşk acısı kaldı. O zaman sen de ağla, benim içim yandıkça ağla… Gözler ağladı için için, haykıramadı ama ağladı. O da en sonunda dayanamadı ve gözyaşlarını kalbin en derinliklerine akıttı.

Gözler Bekledi Kalp Sevmedi

Belki yıllarca gözyaşların aktı hep kalbine. Bu intikam kalp yüzünden miydi, giden sevgilinin arkasına bir sitem miydi? Ama gözler hep gideni bekledi… Kalp dayanamadı bu acıya her geçen gün biraz daha unuttu gideni, ıslandı sitem dolu yaşlarla. Ama gözler hep gideni bekledi…

Birgün giden geri geldi yüzsüzce. Gözler yine mutluydu, güldü sevgiliyi görünce. Saatlerce bakmak istedi sevgiliye fakat bunun etkisi uzun sürmedi nedense. Çünkü kalp izin vermedi eskisi gibi sevmeye. Ve giden kahroldu acısından, çaresiz arkasına bakarak gitti. Gözler yine ağladı, için için ıslattı kalbi.

Kalp sitemini etti yine; Sen ki sevgiliyi gördün güzelliği sen yaşadın, banaysa sadece aşk acısı kaldı. Yıllarca kimse için çarpmadı bu kalp. Sen yine akıllanmadın, bekledin yıllarca… Sen akıttıkça gözyaşlarını içime ben kahroldum, kırıldım, taşlaştım en sonunda ve paramparça oldum. O zaman bu ceza senin; yine ağla, ağla gözlerim…

Aradan yıllar geçti, kalp kimseyi sevemiyordu artık. Umarsızca unutmuştu gideni oysa neden sevemiyordu şimdi öyleyse. Gözler konuştu bu kez ve ilk defa sitemini etti; Sen ki benim pınarlarımı kuruttun ben de kör ettim bu gözleri. Şimdi sen ağla kalbim, ağla…

—-
Şaziye Nur AYAN -benim deyimimle Şayzın- amcamın torunu olur. 1989 Denizli doğumlu. Dramatik Yazarlık için lisans eğitimine hazırlık çalışmaları yapıyor. e-vren günlüğü’nün “Askerlik Molası”nın ardından 2008’in ilk MisAfiR KaLeM’i oldu.

7 Comments

  1. Aslında hepimize bir yerlerden tanıdık geldi bu cümleler değil mi?
    Hepimiz yaşamışızdır.. Dil ile söylemek ne kadar kolay,kalpten söylemek ne kadar zor.

  2. cok gusel olmus cnm artık bır ask romanı yazarsınn..=)ama bosver bestekar ol=))))

  3. yavrum sen benim kalbimin dili gibi yazmışsın yaaa:(:( seni sewiyom inşallah daha güsel yasılarınla bizimle olursun. yaaaaaa gerçekten çok güsel olmuş. rabbim kalemini daim etsin. en güzel dileklerim seninle…

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir