Dolaplarımın altını üstüne getirdim bugün. Kitapların, dosyaların, özel eşyalarımın, fotoğraflarımın yerleri değişti. Dipten bir temizlik. Artık kitaplarımı koyacak yer bulamıyorum. Küçük kutular yaptım kendime. Ivır zıvır ne varsa doldurdum içine ve hiç açılmamak üzere kaldırdım en olmadık yere. Anneme göre onlar benim çeyizimmiş :) Bütün beyaz eşyaları da kız tarafı yapar, tamam oldu bu iş!
Ben 500. yorumu yapan ziyaretçiyle messenger’da görüntülü-sesli bir sohbet gerçekleştirmeyi planlıyordum. Bunu da blogta duyurayım bir ara diyordum ki bir baktım yorumlar 600’e yaklaşmış. Beş yüzüncü yorumu sevgili Umar yapmış ama önceden bu düşüncemi blogta belirtmediğim için “Umar, hadi aç bakayım webcamını” diyemedim tabi :) Önümüzdeki haftalarda “Evren’le bir adet görüntülü-sesli sohbet kazandınız!“ diye bir e-posta ya da messenger ekleme daveti alırsanız şaşırmayın :) Damdan düşer gibi sanal iletişim kapınızı çalmak istemem.