Aynı Toprağın Buğdayıydık

Aynı toprağın buğdayıydık biz. Aynı kaynaktan beslendik, aynı suyla yeşerdik. Aynı yağmurun altında ıslandık ve beraber kuruduk aynı güneşin altında.

Boyum kısa olsa da senden, senin başın önüne eğik olsa da olgunluğundan, aynı cümleleri kurduk. Hayallerimiz çok da farklı değildi birbirinden. Sen beni sarıp sarmalamalı ve gözümün önünde olmalıydın.

Aynı toprağın buğdayıydık seninle. Biçildim, koparılıp gittim, zar zor yetiştiğim yerden. Sen yalnız kalmayasın diye bırakırken köklerimi yanı başında, senden tek bir ses çıkmadı ardımdan.

Yağmurlar yağmaya devam ediyor, sana ayrı bana ayrı. Benim gözüm artık güneşte, arındı ruhum susuzluğunda…

facebook’evreni ] facebook sayfası ] twitter’evreni ] RSS abonelik

2 Comments

  1. ruh halim eksen kayması yaşadı yurdumun öğretmeni..

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir