11 Ay Sonra Evlenir{miş}im :)

Hava kararıncaya kadar sokakta oynamanın, at koşturmanın, üstü başı dağıtıp, ayakkabıların burnunu deldirip, paçaları çamura batırarak eve gelmenin zamanı geçti artık benden 11 ay büyük teyze oğlum için. Dershane günleriymiş, sözmüş, nişanmış derken şaka maka düğün günü geldi, damatlıklar giyildi, nikah kıyıldı, evlilik cüzdanı nikah memurundan teslim alındı, dünya evine girildi. Artık evli barklı adamsın. Bir eşin, bir evin ve dünya kadar sorumlulukların var. Bundan böyle senin gibi sokakta at koşturacak çocuklar dünyaya getirme sırası :) Hayat işte, roller değiş tokuş ediliyor. Sahneyi terk edenin rolünü mutlaka yeni birileri devralıyor.

Günün damatı benden 11 ay büyük; “eee sıra sende” diyenler de çok olunca “doğal şartlarda 11 ay sonra evlenmem gerekiyor” mantığı da epey dilimize pelesenk oldu bugün :) İşin şakası bir tarafa bu, hesap kitapla olmuyor. Öğrenciliğinin son aylarını -hatta zirvesini- yaşayan, hayatında henüz biri olmayan, boyu posu, endamı yerinde olsa da daha askerliğini yapmamış biri olarak 11 ay sonra evlilik hayali abesle iştigal oluyor, hatta haddi aşmak bile sayılıyor :)

2 Comments

  1. Takılıyorum tabi ki. Yıllar önce yazdığınız yazıları, böyle davetsizce gelip okumak tuhaf.Bazen hırsızlık yapıyormuşum gibi bile hissediyorum :)Biz size hep yabancıyken siz bize ne kadar yakınmış gibi ne çok şeyinizi paylaşıyoruz sormadan, etmeden hayatınıza dalıyoruz :)

  2. Hâlâ evlenemediniz mi? Aa sizin gibi boyu bosu yerinde yakışıklı mı yakışıklı biri nasıl olur da evde kalır, deyip kızdırırmışım ben de :))

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir