Ahmet ya da Ayşe, isimleri önemli değil. İktisat fakültesinin herhangi bir bölümünden mezun. Bir muhasebecinin yanında çalışıyor; ekmek arası döner, simit vs almaya gönderiliyor. Pazar günleri pazarda tezgah açıp meyve satıyor. Ve “ben bu işi ortaokuldayken de yapar, bu zamana kadar altıma araba çekerdim. Üniversite okumama gerek yoktu!” diyor bizim Ahmet ya da Ayşe. Siz bu gençlere ne diyebilirsiniz ki…

Bakıyorum sağlık karneme, vize bitiş tarihi Haziran 2006. Eylül-Ekim döneminde işe yerleşene kadar yolda dikkatli yürümek zorundayım. Liseden mezun olup üniversiteyi ilk girişte kazanamayınca da sağlık güvencemi kaybetmiş, 2001 yılında üniversiteyi kazanana kadar karşıdan karşıya geçerken besmele çekmiştim. Peki, bunu nasıl açıklayabilirsiniz…

Fotokopi çektiriyorum kırtasiyede. Son derece bilinçli (!) bir ana-baba giriyor içeri. “Kızım ilköğretim ikinci sınıfa geçti, ona uygun tatil kitabı var mı acaba?” diye soruyor baba. Satıcı -Allah’tan- “henüz gelmedi.” diyor. İyi ki gelmedi, adı üstünde tatil, bırak da tatil yapıp dinlensin ufacık kız.

OKS, ÖSS, LES, ÜDS, KPDS, KPSS vs vs vs. Sonra bir bakmışsın işsiz güçsüz, sigortasız birisin (mi acaba?)